Dowgwillo_kop
Witamy    |    Nazwisko    |    Herb    |    Genealogia    |    Koligacje    |    Pamiątki z podróży    
  Represjonowani    |     Lekcja historii    |     Aktualności   |    Żołnierze Wyklęci     |    Matki Polki
   Polskie Kresy     |    Śpiewnik wileński    |    Nakład wyczerpany

 

 



Bernard Ladysz

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bernard Ładysz ps. "Baca"


Urodził się 24 lipca 1922 r. w Wilnie.
Rodzina Bernarda Ładysza słynęła z zamiłowań muzycznych, nie tylko biernych; kuzynki i kuzyni śpiewali w znakomitym wileńskim chórze Hasło. Bernard trafił do tegoż chóru już jako kilkunastoletni chłopiec, choć regularną naukę śpiewu w swym rodzinnym mieście rozpoczął dopiero w roku 1940 i niestety musiał ją zakończyć po upływie zaledwie paru miesięcy. W chwili wybuchu II wojny światowej miał siedemnaście lat.
W okresie okupacji niemieckiej i sowieckiej żołnierz 3. Brygady Partyzanckiej Armii Krajowej w okresie czerwiec - lipiec 1944 r. w stopniu sierżanta. Uczestnik "Akcji Burza" na Wileńszczyżnie.

- Gdy wybuchła wojna, wstąpiłem do Armii Krajowej. A potem do Wilna wkroczyły wojska radzieckie. W 1944 roku w Wilnie kilka tysięcy mężczyzn przeszło przeszkolenie do służby wojskowej. Mieliśmy zostać wysłani na front, odbijać Warszawę. Postawiono nam jeden warunek: musieliśmy złożyć przysięgę Związkowi Radzieckiemu. Na to się nie zgodziliśmy. Za karę wywieziono nas na Syberię, w różne miejsca. Próbowałem uciekać, ale mnie złapano. Wylądowałem w słynnym obozie pracy w Kałudze. Wysłano mnie do lasu pracy przy wyrębie drzewa. Mróz był straszliwy, głodzono nas, pracowaliśmy w nieludzkich warunkach. Bardzo wtedy podupadłem na zdrowiu - wspominał po latach Ładysz.

Będąc na zesłaniu w Kałudze, został członkiem powstałego w warunkach niewoli zespołu artystycznego, któremu przewodził późniejszy znakomity dyrygent Henryk Czyż. 20 stycznia 1946 r. "Zespół Żołnierzy Repatriantów Kaługa" dociera z ZSRR do Warszawy. Tutaj jeden z jej najwybitniejszych śpiewaków podejmuje studia wokalne w Szkole Muzycznej im. Fryderyka Chopina. Karierę artystyczną rozpoczyna w Reprezentacyjnym Zespole Domu Wojska Polskiego, a w 1950 r. zaangażowany zostaje do Opery Warszawskiej, gdzie debiutuje arią księcia Griemina w "Eugeniuszu Onieginie". Zwrotnym momentem w jego karierze stał się konkurs śpiewaczy w Vercelli, we wrześniu 1956r, w którym zajął pierwsze miejsce, rozsławiając własne nazwisko na całym świecie. Międzynarodową sławę przynoszą mu występy w Teatro Massimi w Palermo w "Cyruliku Sewilskim", w "Nieszporach Sycylijskich", "Don Carlosie", a także w "Borysie Godunowie" wystawianym w Teatrze Wielkim w Moskwie, w operach Moniuszki, w "Jutrznii" w Krzysztofa Pendereckiego, "Pasji wg św. Łukasza" jak również występy m.in. w festiwalach "Warszawskiej Jesieni". Nagrał płytę "A to Polska właśnie", zawierającą kanon najpiękniejszych pieśni legionowych, harcerskich, religijnych i kresowych. W uznaniu wybitnych artystycznych zasług został w 1964 r. odznaczony Orderem Sztandaru Pracy II klasy.

Zmarł 25 lipca 2020 r. w Warszawie.

Ladysz & Czyz_Kaluga
Wybitni artyści polscy z Wilna na zesłaniu w Kałudze:
drugi z prawej Bernard Ładyszi pierwszy z lewej Henryk Czyż.
 

SIEDZĄC NA GANKU. Bernard Ładysz opowiada o swoim życiu

   

 Bernard Ładysz śpiewa

 

Miłość to wspaniała rzecz

   
 
Ave Maria